Torres del Paine

Back in Chile... nu voor het echte werk. Het plan is om 5 dagen te gaan trekken in het nationale park Torres del Paine. Vertrekbasis is Puerto Natales, een dorpje dat me dunk enkel bestaat om de vele toeristen die naar de Torres trekken te voorzien van de nodige survivalitems. Ook deze 2 trekken dus naar de lokale supermarkt voor 2 broden, melk- en chocopulp, pasta en rijst voor 5 heerlijke avondmalen, chorizos, soepkes en onmisbaaar in de bergen een litertje wijn. Nog een tent en een kookstel gehuurd en de kleren die we niet nodig hadden naar de wasserette gebracht voor een stevige was- en desinfectiebuurt. De volgende dag rond de middag vertrokken met een bus naar de ingang van het park. Owv zijn goede bereikbaarheid en infrastructuur trekt dit park jaarlijks meer dan 90000 toeristen en de inkom/kampeerprijzen zijn dan ook naargelang, hoewel er voor de budgetreiziger ook vele "refugios naturales" zijn. Een handelsmerk van een heel andere kaliber zijn de Patagonische winden die in het plots kunnen opsteken. U onbewust insmeren met zonnecreme op een onbewaakt moment (bv bij het uitstappen van de bus) resulteert dan ook in een zoektocht naar alles wat minder dan 1kg weegt en vrolijk is gaan vliegen. De eerste dag hebben we het rustig aan gedaan en 5 minuutjes vanaan de bushalte tot aan de eerste kamping gewandeld. Met 14kg en 1liter wijn op je rug moet je de eerste dag ook geen zotte dingen willen doen.

Dag 2 dan op naar boven, naar de gratis kamping Torres vanwaar het nog 45min wandelen is tot aan de voet van de Torres, met recht en reden het uithangbord van het park. Juist als we aankomen (rond 2u) begint het te niffelen, voorbode van een ganse dag en nacht regen en wind. Gelukkig is de kamping in een dicht bos gelegen en kunnen we onze tent nog droog opzeten. Lange onderbroek aan, slaapzak goed dicht en een beetje gelezen, geschreven in mijn dagboek. We zetten onze wekker op 5u s morgens, in de hoop dat het de volgende dag een heldere hemel zou zijn en we de Torres bij zonsopgang zouden kunnen zien. In het midden van de nacht wordt deze wakker met maagkrampen van de vreselijk pikante bolognaise saus(was eigenlijk pure chili) van de vorig dag. Doorspoelen met wat melkpoeder blijkt te helpen.

Daar gaan we naar toe!

De Condor op zoek naar iets lekkers

Kampplaats Torres

Dag3: Om 5 uur gaat de wekker en bij wonder is er geen wolk te bespeuren. Met de pillamp en wat hulp van de volle maan naar boven, steeds op zoek naar de rode bollen die de weg aanduiden. Tegen 6u, 20 min voor de zon, komen we boven. Superuitzicht!! De zon komt op en wat volgt is een kleurenpalet van grijs over orangje, geel, rood tot bruin. De sneeuw die de vorige nacht was gevallen maakt het plaatje compleet. Tevrede en 50 fotos van 3 grote stenen rijker gaan we terug naar het kamp en breken ons boeltje op.

Wij zijn er ... voor de zon


Los Torres op hun mooist ... in de ochterzon

Een wandeling van 6 uur tot aan het volgende kamp wacht. Eerst een afdaling van 2uur die snel vlot ...te snel zo zal later blijken... De zon hoog in het noorden en mooie gezichten langs meren, over rivieren en met zicht over verschillende delen van het park, dat echt wel meer te bieden heeft dan de Torres alleen. Stilletjes aan begint echter bij mij een stekende pijn in de rechterknie. Luis slaat zijn enkel een 3de keer om en het is echt tijd dat we aankomen.



Hoe groot waren die rotsen?

Uitzicht op meer

Dag 4: Wat bewolk en de superuitzichten van de vorige dag zijn verdwenen. Als 2 invalide (ik met mijn rechterknie en Luis met zijn enkel en algemene fysiek) en gedrogeerd met bruffen besluiten we om de 2de vallei (de los Franceses) links te laten en het gemakkelijke pad naar onze eindbestemming te nemen. Op de kampplaats zien we dat we niet genoeg pesos hebben voor én de kamping én de ferry naar de uitgang van het park. Gelukkig heeft Luis nog wat Argentijnse pesos die we kunnen wisselen met een vriendelijke Spanjaard. Met het laatste wisselgeld kopen we nog 2 veel te dure maar o zo smakelijke pintjes en vieren samen met enkele mensen die we onderweg zijn tegengekomen.

Dag5: Rustig opgestaan. Er is de vorige nacht veel wind komen opzetten en zien hier en daar opengeritste tenten. Om 12u nemen we de easy-way-out.. met een ferry naar de bus-stopplaats. De originele W die we gepland hadden is een grote L geworden...barak maar tevrede rijden we met de bus terug naar Puerto Natales. Hier komt ik zeker terug, met meer tijd (je kan hier 8 dagen rondlopen) en beter voorbereid.

Afscheid van een geweldig park...

In Puerto Nateles willen we terug inchecken in het hostel waar we de rest van onze spullen hebben achtergelaten, maar... is gesloten wegens het niet betalen van de nodige taxen. Onze spullen zijn er gelukkig wel nog. Van Puerto Natales rijden we naar Punta Arenas om pinguins te spotten. Een nachtelijke uitstap in Punta Arenas zorgt er echter voor dat we zelfs de laatste boot/bus -excursie missen dus slenteren we maar wat door de straten van dit dorpje en bereiden we onze laatste bestemming voor: Ushuaia

Locale bar (in de kelder) ... the day after