In de buik van Argentinië

In Chile aangekomen wordt het nog eens tijd om deze blog up te daten. Voor de fans van het eerste kwartaal zal het wel duidelijk worden dat we onze originele reisroute helemaal hebben omgegooid. Reden was een belachelijk hoge prijs voor een vlucht naar Ushuaia, die we pas de 10de jan zouden kunnen nemen. We gaan dus Che nu tegemoet komen, van Cordoba naar Mendoza, de grens over naar Chile en helemaal naar beneden tot Ushuaia. Op 11/02 hebben we van daaruit een goedkope vlucht gevonden terug naar Mendoza en van daaruit gaan we naar het Noorden richting Peru en Bolivie.

Maar waar waren we gebleven:

Cordoba:

Aangekomen in Cordoba, zijn we dadelijk languit onder een ventilator gaan liggen. 21u in een bus zitten kan vermoeiend zijn. Daarna een wandeling door de straten van Cordoba, met een paar mooie gebouwen, plazas en terrasjes. Cordoba is eigenlijk een grote studentenstad, maar aangezien het nu zomervakantie zijn enkel de hardwerkende mensen (zoals wij) overgebleven.

Binnen tegen studententarief

Kijk, weer een pleintje

Op 2u van Cordoba ligt Alta Gracia… het dorpje waar Che zijn jeugd heeft doorgebracht. Onmisbaar voor echte fans. Samen met 2 pinche mexicanas zijn we daar de lokale horica gaan steunen.

La poderosa van Che

Poezie aan de muur

Terug in het hostal de klimmuur nog geprobeerd en op naar het volgende: San Augustin de (tu madre) Valle Fertil. Dit doet me eraan denken dat ik ook dringend en hoofdstukje moet schrijven over het leven zoals het is: het hostal. Misschien volgende keer…

San Augustin de Fértil:

Nog een nogal wat lange naam voor een dorp met nog geen 1000 inwoners ma kom. We zijn daar in een laid-back hostal terecht gekomen met een nogal louch zwembad waar elk moment een krokodil zou kunnen uitspringen. Gelukkig waren de kamers veiliger en het gezelschap aangenamer.

Met een Fransman en 3 chicas van Argentinie zijn we de volgende dag naar het park van Talampaya geweest. Ons voorgedaan als Argentijnen (Luis Garcia en Dries Lopez) zijn we tegen reductie tarief dit geweldig park met 4*4 gaan verkennen. Laat de fotos voor zich spreken.

Talampaya

Terug in het hotel hebben we allemaal 15 pesos ingelegd voor een BBQ en tot een gat in de nacht Trival gespeeld.

De zon staat inmiddels weer in het westen.. hoogste tijd om een daily lomo (broodje met vlees) te eten. Volgende keer komen de wijnroutes in Mendoza en het dak van Amerika (6900m) aan de beurt